25 Temmuz 2009 Cumartesi

Çöp Kamyonu Kanunu...


Bugün kızımın evindeyim. Dün gece ona konuk geldim ve pazartesiye kadar onda olacağım. o benim en iyi dostlarımdan biridir. Kitap okuruz, film izleriz, sohbet ederiz ve birlikte çok eğleniriz. Yarın gece de radyo yayınına konuk olacağım inşallah. Biz onun klimalı kutup odasında oturmuş sohbet ediyorken telefon çaldı. Kızım açtı ve konuşmaya başladı. Arayan kişi benim bir arkadaşımmış meğer ama onunla konuşmak için aramış. Ama sürekli o konuşuyor ve benim duyduğum sesler, kızımdan gelen hı-hıı...eveeet...hı-hıııı sesleri... Allah Allaaah ne oluyor diye merak ettim  ve orada olduğumu öğrenince o da benimle konuşmak istedi.  Arkadaşım , son zamanlarda ona gelen ve ona sürekli mızmızlanan insanlardan yakındı belki onbeş dakika kadar mütemadiyen anlattı, anlattı ve şu sözlerle bitirdi yakınmalarını;

-"Ama Bilge'ciğim bu insanların anlattıkları insanları ben tanımıyorum bile..!!!"

Bir daha Allah Allaah yani senin anlattıklarını da ben tanımıyorum ki arkadaşım diyemedim bile... hızını aldı ve kapattı. Biz kızımla birbirmize bakıp başladık gülmeye... ve aklıma son zamanlarda okuduğum bir ileti geldi. Kızımla paylaştık ve bloguma almanın çok uygun olacağını düşündük. Günün anlam ve ehemmiyeti üzerine...

Sn. Sedat Kumova'nın iletisidir.

"Bir gün bir taksiye atladım ve havaalanından hareket ettik. Sağ şeritte yol alırken siyah bir araba park ettiği yerden aniden yola, önümüze çıktı. Taksi şoförü sert bir şekilde frene bastı, kaydı ve diğer arabaya çarpmaktan milim farkıyla kurtuldu. 

Diğer arabanın sürücüsü camdan başını çıkartıp bağırmaya ve küfretmeye başladı. 
Taksi şoförü ona gülümsedi ve içten bir şekilde el salladı. Ve gerçekten çok arkadaşçaydı. 

Sordum:

-'Neden bunu yaptığınız? Adam neredeyse arabanızı mahvedip ikimizi de hastaneye gönderecekti.' 

Taksi şoförü bana, simdi 'Çöp Kamyonu Kanunu' dediğim şeyi öğretti. 

Şoför -pek çok insanin çöp kamyonu gibi olduğunu açıkladı. Her tarafta çöp dolu olarak dolaşıyorlar; kızgınlık, öfke ve hayal kırıklığı dolular. Çöpleri biriktikçe onu bırakacak bir yere ihtiyaç duyuyorlar ve bazen sizin üzerinize bırakabilirler. Kişisel almayın. Sadece gülümseyin, onlar için iyi şeyler temenni edin ve yolunuza devam edin. Onların çöpünü alıp işyerinize, evinize veya sokaktaki diğer insanlara dağıtmayın. 

İşin ana fikri şu ki, başarılı insanlar çöp kamyonlarının günlerini mahvetmesine ve ellerine geçirmesine izin vermezler. Hayat sabahları pişmanlıklarla uyanmak için çok kısa, dolayısıyla 'size iyi davranan insanları sevin, iyi davranmayanlar için dua edin.' 

Hayat %10 onunla ne yaptığınız, %90 onu nasıl alıp karşıladığınızdır. 

6 yorum:

  1. Muhteşemmmmmmmmmmmmmmm :)
    Çöp kamyonlarına ölüm! hehehe şagaa!

    YanıtlaSil
  2. Bu yazı bana cok ıyı geldı
    opuyorum tatlı yanaklarınızdan
    sevgılerımle

    YanıtlaSil
  3. Sevgili Yolcum;
    İşte o çöplerden dolayı demek ki şişip patlamalar yaşıyoruz.İyi bir dinleyici olman insanlarda çöp boşaltmalarını tetikleyen bir duygu mu uyandırıyor acaba diye beni de düşündürdün, yüreğine sağlık canım.Çöplük olmamaya çalışmak gerek demek ki! Sevgilerimle.

    YanıtlaSil
  4. Bettykuşum,
    bugün çöp günü sakın atlamayalııım....:))
    Seviyorum seni...

    YanıtlaSil
  5. Öykücan,
    Ben de seni öpüyorum canım benim.
    Sevgilerimle...

    YanıtlaSil
  6. Sevgili Sufim,
    Bu aralar yüklü çöp kamyonları dolu ortalık. Dengelerimizi, iç huzurumuzu korumak için "Selametle" deyip, yol vermeliyiz geçmeleri için.
    Yürekten sevgiler canım.

    YanıtlaSil