6 Nisan 2009 Pazartesi

NİYE BEN ????


"Niye ben?" diyen herkes için.....

Brenda, yamaç tırmanışları yapan genç bir kadındı. Bir gün bir grup tırmanışna katıldı. Grupla birlikte tırmanacakları yere geldiklerinde neredeyse duvar gibi dik, büyük ve kayalık bir yamaç çıktı karşılarına.
Tüm korkularına rağmen, Brenda azimliydi. Emniyet kemerini taktı,ipi yakaladı ve kayanın dik yüzüne tırmanmaya başladı. Bir süre tırmandıktan sonra, nefeslenebileceği bir oyuk buldu. Orada asılı duruken, yukarıda ipi tutan kişi bir anlık dalgınlıkla ipi gevşetiverdi. Aniden boşalan ip, hızla Brenda'nın gözüne çarparak lensinin düşmesine neden oldu.
Lens çok küçüktü ve bulunması neredeyse imkansızdı. Lens yamacın ortalarıda bir yerlere düşüp kalmıştı ve Brenda artık bulanık görüyordu. Ümitsizlik içindeki Brenda, lensini bulması için Allah'a dua edebilirdi yalnızca....Ve içten içe düşünüp dua etmeye başladı.
"Allahım, sen bu anda buradaki tüm dağları görürsün. Bu dağlar üzerindeki herbir taşı ve yaprağı bildiğin gibi,benim lensimin yerini de bilirsin. Onu bulmama yardım et."
Patikalardan yürüyerek aşağı indiler. Aşağıya indiklerinde, tırmanmak üzere oraya gelen yeni bir grup gördüler. İçlerinden biri;
- "aranızda lens kaybeden var mı?" diye bağırdı.
Brenda'nın sonradan öğrendiğine göre,lensi bir karınca taşıyordu ve karınca yavaşça yürüdükçe, kayanın üzerinde hareket edip parlayan lens,kızların dikkatini çekmişti.
Eve döndüklerinde, Brenda lensini nasıl bulduklarını babasına anlatacak ve karikatürcü olan babası da ağzıyla lens taşıyan bir karınca resmi çizerek karıncanın üzerindeki baloncuğa şunları yazacaktı;
"Allahım, bu nesneyi niye taşıdığımı bilmiyorum. Bunu yiyemem ve taşıyamayacağım kadar ağır. Ama istediğin sadece bunu taşımamsa, senin için taşıyacağım."

BU YÜKÜ NİYE TAŞIYORUM?
NİYE BEN? DEMEYELİM......

4 yorum:

  1. Seni yazdıklarını okumak büyük bir zevk.
    Hep buralarda olduğunu bilmek isterim
    Sürekli yaz olurmu
    Çünkü benimde hep buralarda olduğumu bilmeni isterim
    Şimdilik Hoşçakal
    Yine gelirim

    Ahmet

    YanıtlaSil
  2. Ne denebilirki..ya hayat herkese için bu kadar şanslı ve mucizevi değil maalesef.. Ama umut'sa evet..

    YanıtlaSil
  3. Sevgili Kara Kalem,
    Seni aynı keyifle takibe aldım. Ben hep buradayım,ömrüm oldukça. Her zaman beklerim.
    Sevgilerimle...

    YanıtlaSil
  4. Sevgili UFUK ÇİZGİSİ,
    Küçük mutluluklar,küçük mucizeler var hayatlarımızda ya da olayların dilini çözebilirsek görüyoruz onları. Bazen biraz geç oluyor ama oluyor ...
    Umutlu ve mutlu günler dileğiyle...

    YanıtlaSil